Savremeni oblici zlostavljanja dece
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 26

U V O D
Program mentalne higijene sadrži naročito: brigu za održavanje duševnog zdravlja, prevenciju od duševnih i nervnih oboljenja, upotpunjavanje lečenja i nege duševnih bolesnika, nadzor nad slaboumnim i epileptičarima i njihovo uključivanje u aktivan rad, proučavanje i širenje pouzdanih objašnjenja o svim aktuelnim problemima, a naročito značaju društvenih poremećaja usled pogrešnog vaspitanja, lošeg porodičnog života, kriminala i uopšte negativnih međuljudskih odnosa.
U ovom radu bavićemo se pojmom zlostavljanja i nasilja nad decom.
Nasilje nad decom ne predstavlja više tabu temu, ali je daleko od toga da privlači posebno interesovanje ili naročitu pažnju društvene i stručne javnosti.
Posebnu pažnju privlači pojava zlostavljanja i zanemarivanja dece u okviru porodice. Prema mnogobrojnim istraživanjima i procenama oko 70 % ove pojave odvija se u okviru porodice, koja u savremenim društvima ima status visoko zaštićene društvene grupe. Porodica uživa ovaj visok status upravo zbog njegovog značaja u zadovoljavanju razvojnih potreba dece.
Zlostavljanje i zanemarivanje dece se poslednjih 20 godina sistematski istražuje u razvijenim zemljama, tako da je fond znanja o pojavi, njenim činiocima i manifestacijama naglo narastao.
Pojam zlostavljanja
Zlostavljanje podrazumeva aktivan, u razvojnom smislu, štetan i nehuman odnos prema deci, znači zlo postupanje prema nekome, činjenje raznih neprijatnosti koje škode osobi i razne oblike mučenja. Slične reči srpskog jezika su i mučenje što znači zadavanje bola drugome, nanošenje telesnih i duševnih muka, činjenje da neko strada od uvrede, prezira, poniženja i kinjenja, koje podrazumeva izrazito zlostavljanje koje nasilnik upotrebljava prema potčinjenom slabijem biću, ne obazirući se na “snagu i čovečanstvo”.
Srpski jezik sadrži izvanredno bogatstvo kada su u pitanju nasilni i odnosi zloupotrebe moći: zlostavljanje je i moranje, mrcvarenje, muštranje, šibanje, ugnjetavanje, tlačenje, magarčenje, šikaniranje, gnečenje, gaženje, mamuzanje, morodavljenje, ponižavanje, mrvljenje, razdiranje, zafrkavanje, pritiskanje, guljenje, vređanje, kidanje. Sve navedene reči ukazuju na fizičke i psihičke aspekte zloupotrebe odnosa moći prema slabijem, potčinjenjom biću ili grupi.
Pored odnosa koji podrazumevaju aktivna činjenja koja nanose oštećenja, kada su u pitanju odnosi prema deci neophodno je razmatranje i pasivnih odnosa, odnosno propusta i nečinjenja u odnosu prema deci koja ih mogu osujetiti u zadovoljavanju razvojnih potreba. Ovim dolazimo do pojma zanemarivanje, koji održava pasivan pristup prema potrebama dece (zanemariti znači izostaviti, kriti, ostaviti, prezirati, zaboraviti…). U stručnim i zakonskim određenjima koriste se i pojmovi zapostavljanje (sa značenjem omalovažavati, zaboraviti) i zapuštanje (zaboraviti, zapuštenost-aljkavost).
Termin ”zlostavljanje i zanemarivanje dece”, koristimo za označavanje manifestnih oblika fizičkog, seksualnog, emocionalnog zlostavljanja i zanemarivanja, što dovodi do stvarnog ili potencionalnog narušavanja detetovog zdravlja, razvoja ili dostojanstva u okviru odnosa koji uključuje odgovornost, poverenje ili moć.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]